Ճամփորդություն․ Բարեկենդանի ծեսը համայնքային տոն Մեղրաձորում
Թումանյանական օրերի ամփոփում `
«Գրքի տոն». Թումանյան 155
Թումանյանական բառարան
Հ․ Թումանյան․ Խելոքն ու հիմարը
Ուրբաթ համերգի ընթերցարան
Տեխնոլոգիական ուսուցում՝ վարսակի փաթիլներով թխվածքաբլիթ, առանց թթխմորի բանջարեղենային պիցցա
Հայրենագիտությունը փոքրերի համար
Մեյլերի սպասարկում՝ նոր մեյլերի բացում հների վերականգնում
«Իմ գիրքը »՝ 1, 2
«Ձոն» նախագիծ
Արհեստների ու արվեստների քաղաք Գյումրի. նախագծի ամփոփումը ճամփորդությամբ
Հայրենագիտությունը փոքրերի համար
Ճամփորդություն Մատենադարան․ կրթական ծրագիր
Ճամփորդություն Մատենադարան․ կրթական ծրագիր
Զատկի ծեսը համայնքային տոն
Ժամանակով մի մարդ ու մի կնիկ են լինում։
Էս մարդ ու կնիկը իրար հավանելիս չեն լինում։
Մարդը կնկանն է ասում հիմար, կնիկը՝ մարդուն, ու միշտ կռվելիս են լինում։
Մի օր էլ մարդը մի քանի փութ եղ ու բրինձ է առնում, տալիս մշակի շալակը, տանում տուն։
Կնիկը բարկանում է․
Читать далее »
Նկարի հեղինակ՝ Միլենա Հարությունյան
Գիժ Մոծակի պարի ժամին
Զարկեց հանկարծ աշնան քամին,
Ուժը խըլեց, ուշքը տարավ:
Գիժը մին էլ մըտիկ արավ,
Որ էն արև
Աշխարհքն արդեն պատած ողջ սև,
Լացով, թացով սուգ է անում,
Դողում, պաղում ու դալկանում…
Շուտիկ, շուշտիկ իրեն կինն էլ
Սուսիկ-փուսիկ կողքից կորել,
Ով գիտի՝ ինչ ծակ էր գըտել,
Մինչև գարուն մեջը մըտել:
Սոված, սառած
Եղավ՝ մի անգամ անտառի միջին
Արծիվն ու Կաղնին էսպես վիճեցին,
Թե ո՜րն իրենցից շատ տարի կապրի,
Ո՜րն է դիմացկուն ու պինդ ավելի:
Արծիվն ասավ՝ ես. Կաղնին էլ թե՝ ես:
Երկուսն էլ համառ ու հըպարտ էսպես՝
Մեծ-մեծ պարծեցան, սաստիկ վիճեցին,
Վերջը էս տեսակ պայման կապեցին:
Ժամանակ դըրին հինգհարյուր տարի
Թեման՝ բառակազմություն
Բառերը ըստ կազմության լինում են պարզ, բարդ, ածանցավոր և բարդածանցավոր:
Պարզ են միայն մեկ արմատից կազմված բառերը: Օրինակ՝ տուն, մարդ, շուն, սեղան:
Բարդ են կոչվում երկու և ավելի արմատներից կազմված բառերը: Օրինակ՝ արևածաղիկ, տոմսարկղ, դասացուցակ:
Բարդ բառերի արմատները հաճախ միանում են ա հոդակապով: Օրինակ՝ ջրափոս, գայլաձուկ, դասացուցակ:
Читать далее »
Գանձեր ունեմ անտա՜կ, անծե՜ր,
Ես հարուստ եմ, ջա՜ն, ես հարուստ
Ծով բարություն, շընորհք ու սեր
Ճոխ պարգև եմ առել վերուստ։
Անհուն հանքը իմ գանձերի,
Սիրտս է առատ, լեն ու ազատ.
Ինչքան էլ որ բաշխեմ ձըրի—
Սերն անվերջ է, բարին՝ անհատ։
Սոնա Փափազյան Ուսուցչի Բլոգ 